Od 2001 roku animacja duszpasterska sanktuarium Matki Bożej z Montligeon została powierzona księżom ze Wspólnoty Św. Marcina.
Wspólnota Św. Marcina w służbie Kościoła powszechnego
Wspólnota Św. Marcina została założona w 1976 r. w Voltri (archidiecezja genewska, Włochy) przez ks. Jana Franciszka GUÉRIN, kapłana diecezji Tours (1929-2005). Jest to stowarzyszenie na prawie papieskim, powstałe w duchu Soboru watykańskiego II. Jego członkami są świeccy księża i diakoni pragnący pełnić swoją posługę, żyjąc w braterskich wspólnotach i będąc dyspozycyjnymi do służby w różnych diecezjach Kościoła powszechnego.
W 2000 r. wspólnota uznana została przez Stolicę Apostolską jako kleryckie stowarzyszenie wiernych na prawie papieskim, poddane Kongregacji ds. Duchowieństwa, a ostateczna forma statutów wspólnoty została definitywnie zatwierdzona przez Stolicę Apostolską w 2008 r.
Aktualnie główna siedziba wspólnoty oraz dom formacyjny znajdują się w Évron (diecezja Laval, Francja). Wspólnota liczy ponad stu kapłanów i diakonów oraz podobną liczbę seminarzystów.
Wspólnota Św. Marcina w służbie sanktuarium Montligeon
Wspólnota Św. Marcina przybyła do sanktuarium Montligeon w połowie lat 1990. Początkowo księża ze wspólnoty posługiwali jedynie jako wsparcie dla ówczesnego rektora, ks. bp Andrzeja LECOQ, następnie zaś powierzono im pieczę duszpasterską nad całym sanktuarium. Obecnie kilku kapłanów ze wspólnoty – rektor oraz kapelani – posługują w Montligeon.
Rektorzy sanktuarium Matki Bożej z Montligeon
ks. Paul PRÉAUX (2001 – 2010)
ks. Rémi BAZIN ( 2010 – 2011)
ks. bp Jean-Marie LE GALL (2011 – 2015)
ks. Jacques VAUTHERIN (2015 -2018)
ks. Paul DENIZOT (2018 – )
Szczególnie życie wspólnotowe
Jak sugeruje patronat Św. Marcina, życie wspólnotowe oraz mobilność są dwiema głównymi cechami tego stowarzyszenia. Księża i diakoni wysyłani są na misje przynajmniej w liczbie trzech, aby wspólnie żyć i pracować w prawdziwej więzi braterskiej – duchowej i praktycznej. Życie braterskie budowane jest na wspólnej modlitwie, która obejmuje szczególnie Oficjum śpiewane razem każdego dnia, Mszę Św. wspólnotową oraz życie codzienne, w którym ważne miejsce zajmują spożywane razem posiłki.