Co czeka nas po śmierci? Piekło, czyściec, niebo? Oto trzy nauki wygłoszone na Dzień Wszystkich Świętych 2023 przez Don Paula Denizota, rektora Sanktuarium w Montligeon, we współpracy z aplikacją YouPray.
Czyściec
Zgodnie z numerem 1030 Katechizmu Kościoła Katolickiego: “Ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni Boga, chociaż mają pewność wiecznego zbawienia, po śmierci przechodzą oczyszczenie, aby uzyskać świętość niezbędną do wejścia do radości nieba”. Kościół katolicki potwierdza zatem istnienie etapu oczyszczenia znanego jako czyściec. Czyściec jest przedstawiany jako czas oczyszczenia i przygotowania do radości nieba. Czyściec nie jest ani miejscem, ani stanem fizycznym, ale raczej wewnętrzną przemianą. Reprezentuje psychologiczny i osobisty czas, w którym każda dusza ma swój własny czas oczyszczenia.
Czyściec jest przedstawiany jako relacja z Chrystusem, relacja miłości, sprawiedliwości, miłosierdzia i oczyszczenia. Podkreśla się, że tej oczyszczającej relacji można doświadczyć już na ziemi, szczególnie poprzez próby i oczyszczenia, które każdy z nas może napotkać w swoim życiu. Modlitwa i działania podejmowane przez żyjących mogą pomóc duszom czyśćcowym nawet po śmierci.
Piekło
Numer 1022 Katechizmu Kościoła Katolickiego przypomina: “Każdy człowiek otrzymuje w swojej nieśmiertelnej duszy swoją wieczną zapłatę, gdy tylko umrze w szczególnym sądzie, który odnosi jego życie do Chrystusa, albo przez oczyszczenie, albo natychmiastowe wejście do błogości nieba, albo natychmiastowe potępienie na wieki”.
Kościół przypomina nam, że nie możemy być zjednoczeni z Bogiem, chyba że dobrowolnie zdecydujemy się Go kochać, ponieważ miłość zawsze zakłada wolną decyzję ze strony ukochanych osób. Jeśli więc Pan oferuje nam swoją miłość, możemy ją przyjąć lub odrzucić. Dlatego Kościół zawsze potwierdzał istnienie i wieczność piekła. Ona tego nie wymyśliła.
W Ewangeliach Jezus regularnie mówi o Gehennie ognia, miejscu, gdzie ogień nie gaśnie, gdzie robak nie umiera. Piekło to odrzucenie Boga, zwrócenie się ku sobie, odrzucenie Bożej miłości i relacji z innymi.
Piekło to odrzucenie Boga i odwrócenie się od samego siebie
Odmowa relacji z Bogiem jest możliwa, ponieważ Bóg nigdy nie zmusza nas do kochania Go. Mamy zatem możliwość odrzucenia Go, a piekło jest wiecznością grzechu, czyli dobrowolnego odrzucenia Boga. W chwili śmierci piekło jest wynikiem grzechu i odmowy kochania do końca. Jest to wymóg zarówno sprawiedliwości, jak i Bożej miłości. Piekło jest straszne. Nie możemy nikomu tego życzyć.
Raj
Katechizm Kościoła Katolickiego podkreśla, że ci, którzy umierają w łasce Bożej, żyją wiecznie z Chrystusem, upodabniając się do Boga i widząc Go twarzą w twarz. Niebo jest opisywane jako rzeczywistość wykraczająca poza nasze zrozumienie, wypełniona radością i komunią z Bogiem. Biblijne obrazy, takie jak raj, uczta, góra Jahwe i niebiańskie Jeruzalem, są używane do przywołania tej niebiańskiej rzeczywistości. Trudność polega na przedstawieniu nieba, ponieważ wykracza ono poza naszą wyobraźnię.
Jednak czasami już tutaj na ziemi doświadczamy czegoś z życia wiecznego, szczególnie poprzez doświadczenia komunii, miłości i dzielenia się. Te chwile dają nam przedsmak niebiańskiego życia. Życie wieczne polega na poznaniu Boga i życiu w pełnej miłości komunii z Nim.
Możemy modlić się za grzeszników, prosząc Dziewicę Maryję, aby ich przemieniła i przyprowadziła z powrotem do Boga. Zachęca się również do modlitwy za zmarłego w celu oczyszczenia. W ten sposób tworzymy więzi miłości z naszymi zmarłymi bliskimi i nadal towarzyszymy im w ich podróży ku obecności Boga.
Modlitwa za zmarłych
Czyściec i praktyka modlitwy za zmarłych zawsze były obecne w Kościele. Wiara w możliwość pomocy zmarłym sięga historii ludzkości, a chrześcijańskie objawienie to potwierdza. Świadczy o tym Księga Machabejska, w której Judasz składa ofiarę za żołnierzy poległych na wojnie. Chrześcijanie modlą się za zmarłych od czasów starożytnych, a Ojcowie Kościoła regularnie zachęcali do tej praktyki. Nawet dziś papież Franciszek podkreśla znaczenie grzebania zmarłych i modlitwy za nich jako aktu miłosierdzia.
Jak pomóc zmarłym
Istnieją różne sposoby pomagania zmarłym w czasie ich oczyszczenia. Możemy modlić się za nich, ofiarować za nich Msze Święte, a w szczególności odmawiać różaniec, powierzając ich Maryi Dziewicy. Jednak największą i najpiękniejszą modlitwą jest Msza Święta, podczas której Chrystus ofiaruje się Ojcu, a my składamy ofiarę krzyża, uobecniając w ten sposób i ofiarowując Ojcu ofiarę Chrystusa dokonaną 2000 lat temu. Jest to najpiękniejsza modlitwa, ponieważ jest to modlitwa Jezusa ofiarującego człowieczeństwo swojemu Ojcu.
Montligeon ma szczególną tradycję: mszę wieczystą odprawianą codziennie za żyjących i zmarłych członków polecanych Fraternité Notre-Dame de Montligeon. Tradycja ta rozpoczęła się w 1884 roku wraz z założeniem Oeuvre de Montligeon. Trwa to do dziś.
Jeśli chcesz zarekomendować żyjącą lub zmarłą osobę do bractwa, po prostu odwiedź stronę internetową Montligeon (montligeon.org). Powierzenie ich wspólnocie braterskiej i proszenie o modlitwę w ich imieniu jest aktem miłości.